Pijnwaarneming, pijnervaring en de pijngrens

Mensen reageren op pijn anders. De een krijgt eerder last dan een ander, mede omdat bij de een de pijngrens lager (of juist hoger) ligt dan bij de andere. Met betrekking tot pijnwaarneming en pijnervaring, is het ook zo dat sommige mensen pas later op pijn reageren simpelweg omdat de pijn later pas waargenomen wordt. Of dat de pijnervaring bij de een sterker is dan bij de ander, dit is medeafhankelijk van opvoeding, ervaring en cultuur.

Pijn toelichting bij Opvoeding

Als je als kind bij iedere val op je knie een dramatische moeder hebt die voor zo'n klein ongelukje een drama maakt, zal ook tijdens de volwassenheid van het kind pijn als dramatisch ervaren worden.

Pijn toelichting bij Ervaring

Iemand die vaker botbreuken oploopt, zal op den duur zijn schouders ophalen en de pijn relativeren, van: "ach, het is maar een botbreukje".

Pijn toelichting bij Cultuur

In sommige landen/culturen wordt de vrouw van jongst af ingeprent dat een bevalling geen pijn doet. Deze vrouwen zullen bij een bevalling dan aan pijn (die er wel is?), een andere beleving, gevoelswaarde, benaming geven.

Bij chronische pijn kan de pijn zwaarder worden ervaren omdat het bijvoorbeeld dan zoals eerder geconstateerd, ook de betrekking kan hebben tot psyche. De acute pijn gaat vanzelfsprekend sneller voorbij -en is in de meeste gevallen qua ernst minder kwalijk.

Over het algemeen geldt dat de pijn op sommige lichaamsdelen harder ervaren kan worden, omdat op die delen bijvoorbeeld het huid dunner is -of er meer pijnreceptoren aanwezig zijn, dan in een andere lichaamsdeel.

Voorbeeld: het aanraken van een kookplaat met uw onderarm, zal sneller tot pijn leiden dan wanneer u de kookplaat met uw wijsvinger aanraakt, simpelweg omdat uw handpalmen een dikkere huid hebben, deze biedt meer bescherming. Aangezien de huid deels uit een hoornlaag bestaat (dode cellen) waarin geen pijnreceptoren aanwezig zijn, wordt pijn dan ook niet ervaren, ook als een deel daarvan beschadigd wordt. Op de handpalm, de voetzolen, de vingers en de tenen is de hoornlaag dikker, logisch ook aangezien deze het meest gebruikt worden en het lichaam juist op die lichaamsdelen meer bescherming nodig heeft. Door meer gebruik van handen en voeten groeit de hoornlaag, hiermee wordt de bescherming van het onderliggende deel groter.

De pijngrens misverstanden

Zoals vastgesteld, pijn is een waarschuwing mechanisme en dient ter bescherming van ons lichaam. Van natuur hebben sommige lichaamsdelen minder pijnreceptoren en de pijn daardoor minder lijkt te zijn/voelen. Het wekt een illusie dat we op die plekken een hogere pijngrens hebben. Andersom voelt de pijn harder op de plekken waar meer pijnreceptoren aanwezig zijn. In sommige vechtsporten (kickboxing bijvoorbeeld) raken de zenuwen vaak beschadigd, waardoor men minder of helemaal geen pijn meer voelt. Dit wil niet zeggen dat deze mensen een lagere pijngrens hebben. Geef ze gezonde zenuwen terug -en wordt hun pijngrens vanzelfsprekend hoger. Een soortgelijk effect krijgen we ook met de verdovende middelen. Denk aan medische operaties bijvoorbeeld, waar delen van ons lichaam of het lichaam in zijn geheel verdoofd wordt en we tijdens een operatie helemaal niks meer voelen.

Angst en de pijngrens

De angst speelt zeker een rol bij pijnervaring. Volgens sommige onderzoeken, schijnt het dat mensen die minder bang zijn voor pijn, een hogere prijngrens hebben. Dit verklaart een hoge pijngrens bij sommige vechtsporters ook wanneer hun zenuwen niet beschadigd zijn.